آنتن پیشرفته ای که مهندس ایرانی برای ناسا ساخته

به گزارش فطر نیوز، یکی از نکات برجسته ماموریت سایکی(Psyche) ناسا به سوی سیارکی با همین نام، واحد ارتباطات نوری فضای عمیق(DSOC) آن است که یک گیرنده لیزری است که قادر به ارسال و دریافت سیگنال های لیزری است و ارتباطات را چندین برابر سریع تر از سیستم های رادیویی معمولی امکان پذیر می کند.

بر اساس گزارش فطر نیوز، از زمانی که این کاوشگر رباتیک در 13 اکتبر 2024 پرتاب شده تاکنون موفقیت های چشمگیری داشته است. در ماه نوامبر، واحد ارتباطات نوری فضای عمیق(DSOC) با موفقیت داده ها را از فاصله 16 میلیون کیلومتری معادل 40 برابر فاصله زمین تا ماه انتقال داد.

تنها مشکل این است که ارتباط بین زمین و سایکی از طریق یک مجموعه آزمایشی برقرار می شود. واحد ارتباطات نوری فضای عمیق با کمک یک برج لیزری که از آزمایشگاه تلسکوپ ارتباطات نوری در تاسیسات کوه تیبل(Table) ناسا در نزدیکی رایت وود کالیفرنیا ارسال شده بود، به سمت تلسکوپ هیل(Hale) در رصدخانه پالومار کلتک در شهرستان سن دیگو کالیفرنیا مورد هدف قرار گرفت.

این یک روش بسیار ساده برای توصیف یک سیستم بسیار پیچیده است که به انواع کمک های خودکار به اضافه توانایی پیش بینی موقعیت و قفل شدن روی یک فضاپیما که آن قدر دور است که سیگنال ارسالی باید 20 ثانیه مسافت را طی کند تا به هدف برسد، نیاز دارد. همچنین به معنای جفت کردن دو رصدخانه نجومی بسیار گرانقیمت بود که پژوهشگران باید برای استفاده از آنها از سالها قبل برنامه ریزی کنند.

آنچه ناسا ترجیح می دهد چیزی اختصاصی تر و دایمی تر است، بنابراین در یک پروژه جداگانه در حال کار بر روی یک آنتن هیبریدی است که می تواند در سه ایستگاه شبکه فضایی عمیق واقع در گلدستون کالیفرنیا، مادرید اسپانیا و کانبرای استرالیا ادغام شود.

نسخه آزمایشی این سیستم شامل یک آنتن 34 متری فرکانس رادیویی-اپتیکال هیبریدی به نام «ایستگاه فضایی عمیق 13» در مجتمع ارتباطات فضای عمیق گلدستون کالیفرنیاست.

برای این آزمایش، دیش(بشقاب) غول پیکر با هفت آینه تقسیم بندی شده فوق العاده دقیق معادل یک تلسکوپ با دیافراگم یک متری تنظیم شده است. این دیش پرتوی لیزر را از فضا می گیرد و آن را بر روی گیرنده ای به شکل یک دوربین با نوردهی بالا که به بازتابنده فرعی آنتن در بالای مرکز بشقاب معلق است، متمرکز می کند. سپس سیگنال توسط فیبر نوری به یک آشکارساز تک فوتونی نانوسیم نیمه رسانای خنک شده با خنک کننده برودتی فرستاده می شود تا آن را تا سطوح قابل خواندن تقویت کند.

به گفته ناسا، این آنتن طی این آزمایش توانست ارتباط خود را با سایکی حفظ کند و در اواخر سال گذشته توانست یک داون لینک با سرعت 15.63 مگابیت بر ثانیه یا حدود 40 برابر سرعت رادیو در فاصله 32 میلیون کیلومتری ایجاد کند. همچنین قادر بود سیگنال رادیویی کاوشگر را به طور همزمان دریافت کند.

امید است که این آنتن هیبریدی بتواند در فاصله ای معادل فاصله مریخ در دورترین نقطه خود از زمین معادل 374 میلیون کیلومتر تماس خود را با سایکی حفظ کند.

ناسا می گوید گام بعدی این است که آرایه آینه نوری را به اندازه یک تلسکوپ 8 متری افزایش دهیم و برخی از 14 بشقاب تشکیل دهنده DSN را برای جمع آوری سیگنال های لیزری پرسرعت و پایین آوردن ترافیک رادیویی سرعت مجدداً بازسازی کنیم.

برزیا تهرانی، معاون سیستم های ارتباطی زمینی و مدیر تحویل آنتن هیبریدی گفت: دهه هاست که فرکانس های رادیویی جدیدی را به آنتن های غول پیکر DSN در سراسر جهان اضافه می کنیم، بنابراین عملی ترین گام بعدی گنجاندن فرکانس های نوری است. ما در آزمایشگاه JPL می توانیم چیزی داشته باشیم که هر دو کار را همزمان انجام می دهد. در واقع در حال تبدیل جاده های ارتباطی خود به بزرگراه و صرفه جویی در زمان، هزینه و منابع هستیم.

5858

آنتن پیشرفته ای که مهندس ایرانی برای ناسا ساخته