مصطفی: به حکم قرآن دیه پدر من صد شتر هست

قرآنی در دست گرفته و مقابل در ورودی دادگاه حقوقی معطل آن است نگاه رهگذری به نگاهش گره بخورد تا بلافاصله قرآن بازکرده آیاتی از سوره بقره و نساء را قرایت کند و بعد ماده297قانون مجازات اسلامی*(مصوب1370) را به تفسیر فقها از تعرفه ی میزان دیه متصل کرده، می گوید:مگر قرآن خدا و قانون این حکومت نگفته؛ دیه مرد مسلمان صد شتر است پس چرا دیه پدر من به ریال و تومان تعیین کرده اند؟!

از آن جوان خوش قد و بالایی که دهه ی هشتاد دانشجوی حقوق بود و چند سال پیش به عنوان کارمند دادگستری ملاقاتش کرده بودم،جوان روانپریشی باقیمانده که با سر و وضعی نامتعارف راهروهای دادگستری را بالا و پایین می کند و پس از یک دهه کسی پیدا نشده پاسخ وی را بدهد!!

خاطرم هست؛در آن ملاقات پس از مرور خاطرات دوران دانشگاه، پرسیدم مصطفی جان چرا مشکی پوشیدی؟اشک در چشمانش حلقه زد و بغضش را فرو خورد و نَقل یتیم شدنش را اینگونه شرح دهد:دو سال پیش ماموران کلانتری نزدیکای غروب به خانه ی پدر مراجعه،ادعا می کنند حکم جلب دارند،نمی دانم پدرم از چه چیزی می ترسد که از پشت بام فرار می کند و مامورها بدون داشتن حکم ورود به منزل،وارد خانه شده و از همان پشت بام پدر را تعقیب می کنند….

در گزارش مامورها آمده بود؛متهم متواری در حال فرار از پشت بام همسایه ها بودکه یکباره از تیررس ما خارج شد!!

پدرم از ترس ،یادش نبوده که سومین خانه بعد از خانه ی ما چند وقت پیش تخریب شده…

ارتفاع آنقدر زیاد بوده که جمجمه و استخوان های پدر مصطفی طوری خُرد شده که مجالی برای اورژانس و احیا نبوده.

همان شب پس از تشکیل پرونده، مشخص می شود مامور تعقیب و مجری جلب به اشتباه صرفا بابت تشابه اسمی سراغ پدر مصطفی رفته است.

پرونده قضایی تشکیل پس از چند سال پیگیری و احراز قصور مامور حکم به پرداخت دیه از باب قاعده ی تسبیب صادر می شود*.

مصطفی که پس از فوت پدر دچار تاملات روحی شدیدی شده بوده، با ابلاغ حکم به پرداخت دیه در واحد اجرای احکام مستند به قانون و روایات شرعی اعلام می کند؛ تعیین نوع دیه با اولیاءدم است و من هم به عنوان ولی دم دیه پدرم را به میزان صد شتر می خواهم و شما حق ندارید به تومن و ریال دیه مقدر را محاسبه کنید.*(زمان وقوع حادثه پیش از سال92و اصلاح قانون مجازات بوده)

جواب های سربالا به مصطفی که به مرور به مسخره کردن وی منجر شده بود همراه با سماجت وی سبب درگیری با دادگستری و سپس منفک شدن از محل کار و روانپریشی وی می شود و حالا با هر بار ملاقات وی سوالی بسان پُتک بر سرم کوبیده می شود که؛ چه چیزی سبب روانپریشی وی شده؟!

وکیل دادگستری-شیراز

*ماده 506 قانون مجازات اسلامی در باب قاعده تسبیب مقرر کرده: تسبیب در جنایت آن است که کسی سبب تلف شدن یا مصدومیت دیگری را فراهم کند…

ماده 297 قانون مجازات مصوب1370در شش بند مصادیق دیه کامل انسان را تعریف و در تبصره ی آن قید شده بوده:قیمت هریک از امور ششگانه در صورت تراضی(توافق)طرفین پرداخت می شود اما این ماده در سال 92اصلاح ودر ماده 549 مقرر شد: موارد دیه کامل همان است که در مقررات شرع تعیین شده است و میزان آن درابتدای هرسال توسط رییس قوه قضاییه به تفصیل بر اساس نظر مقام رهبری تعیین واعلام می شود.