بیماری تیروئید چشمی که به آن بیماری گریوز چشمی نیز گفته می‌شود، یک اختلال خودایمنی است که بر چشم‌ها تأثیر می‌گذارد. این بیماری معمولاً در افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی مانند پرکاری تیروئید دیده می‌شود. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، تشخیص و درمان این بیماری خواهیم پرداخت.

علل بیماری تیروئید چشمی

بیماری تیروئید چشمی زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های اطراف چشم‌ها حمله می‌کند. این حمله موجب التهاب و تورم در بافت‌های چشم می‌شود. عوامل زیر می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند:

• اختلالات تیروئیدی: پرکاری تیروئید یا کم‌کاری تیروئید می‌تواند موجب تحریک سیستم ایمنی بدن شود.
• ژنتیک: افرادی که سابقه خانوادگی بیماری‌های خودایمنی دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.
• عوامل محیطی: عواملی مانند استرس، سیگار کشیدن و عفونت‌ها می‌توانند خطر بروز این بیماری را افزایش دهند.

علائم بیماری تیروئید چشمی

علائم بیماری تیروئید چشمی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• تورم و التهاب: چشم‌ها ممکن است متورم و ملتهب شوند.
• خشکی چشم: تولید اشک کاهش یافته و چشم‌ها خشک می‌شوند.
• دوبینی: افراد ممکن است دچار دوبینی شوند.
• برآمدگی چشم: چشم‌ها ممکن است به جلو بیایند و برآمده به نظر برسند.
• درد و ناراحتی: درد و ناراحتی در ناحیه چشم‌ها شایع است.
• احساس خارش و سوزش و قرمزی چشم

تشخیص بیماری تیروئید چشمی

تشخیص بیماری تیروئید چشمی نیاز به بررسی دقیق توسط پزشک متخصص دارد. مراحل تشخیص شامل موارد زیر است:

• معاینه بالینی: پزشک با معاینه چشم‌ها و بررسی علائم می‌تواند به تشخیص برسد.
• آزمایش خون: آزمایش‌های خون برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئیدی و آنتی‌بادی‌ها انجام می‌شود.
• تصویربرداری: تصویربرداری‌هایی مانند MRI یا CT scan برای بررسی بافت‌های اطراف چشم‌ها انجام می‌شود.

درمان بیماری تیروئید چشمی

با توجه به میزان پیشرفت این بیماری، پزشک ممکن است روشهای مختلفی را برای درمان در نظر بگیرد. در موارد ضعیف تا متوسط، پزشک غالبا از درمان‌های دارویی برای بهبود این عارضه استفاده می‌کند. در شرایط حاد نیز احتمالا جراحی را به عنوان درمان قطعی تیروئید چشمی در نظر گرفته خواهد شد. 

طول درمان تیروئید چشمی به میزان پیشرفت آن و وضعیت بیمار بستگی دارد و با توجه به این مورد ممکن است کوتاهتر یا طولانی‌تر شود. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

• داروها: داروهای ضد التهاب و استروئیدها می‌توانند به کاهش التهاب و تورم کمک کنند.
• جراحی: در موارد شدید، جراحی برای کاهش فشار بر چشم‌ها و بهبود ظاهر چشم‌ها انجام می‌شود.برای جراحی ضروری است که وضعیت تیروئید و چشم شخص حداقل به مدت 6 ماه پایدار و تحت کنترل باشد. روند جراحی شامل مراحل مختلفی است و  ممکن است جراح با توجه به وضعیت بیمار برخی از مراحل را انجام ندهد.
• درمان‌های حمایتی: استفاده از عینک‌های مخصوص، قطره‌های چشمی و کمپرس‌های سرد می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

جمع بندی

بیماری تیروئید چشمی یک اختلال خودایمنی است که می‌تواند تأثیرات جدی بر چشم‌ها داشته باشد. تشخیص و درمان به موقع این بیماری می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان علائمی از این بیماری را تجربه می‌کنید، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود. شما میتوانید برای پیدا کردن بهترین متخصصین چشم پزشکی کشور به وب سایت سلامت بینایی مراجعه کنید.