دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند یعنی چه؟

عبارت «دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند» به این معناست که دادگاه تجدیدنظر، پس از بررسی اعتراضات و دلایل ارائه شده توسط شخصی که درخواست تجدیدنظر داده، این اعتراضات را وارد ندانسته و حکم اولیه صادر شده از دادگاه بدوی را کاملاً صحیح، قانونی و مطابق با موازین تشخیص داده است. با این تأیید، حکم اولیه بدون هیچ تغییری تثبیت شده و قطعی و لازم الاجرا می گردد. این اصطلاح برای بسیاری از افرادی که درگیر پرونده های حقوقی یا کیفری هستند، ابهاماتی ایجاد می کند و درک صحیح آن برای آگاهی از سرنوشت پرونده و حقوق قانونی، اهمیت فراوانی دارد.

دریافت حکمی از دادگاه که حاوی اصطلاحات حقوقی ناآشنا باشد، به ویژه جمله ای مانند «دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند»، می تواند برای بسیاری از افراد دلهره آور و گیج کننده باشد. این سردرگمی طبیعی است، چرا که زبان حقوقی پیچیدگی های خاص خود را دارد و اغلب با زبان محاوره تفاوت های زیادی دارد. درک دقیق این عبارت نه تنها به شما کمک می کند تا از وضعیت حقوقی خود مطلع شوید، بلکه برای تصمیم گیری های آتی و اقدامات لازم نیز حیاتی است. این مقاله با هدف رفع این ابهامات و ارائه یک توضیح جامع و شفاف نگاشته شده است تا شما بتوانید با آگاهی کامل از مفهوم و پیامدهای این حکم، مسیر پرونده خود را بهتر بشناسید.

دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند دقیقاً یعنی چه؟

هنگامی که دادگاه تجدیدنظر پس از بررسی پرونده اعلام می نماید که «دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند»، این حکم به طور صریح به این معناست که دادگاه عالی تر (دادگاه تجدیدنظر) اعتراضات و دلایلی را که توسط تجدیدنظرخواه (فرد معترض به رای اولیه) مطرح شده، قانع کننده تشخیص نداده است. به بیان دیگر، دادگاه تجدیدنظر تمامی جوانب پرونده، از جمله دلایل و مستندات ارائه شده توسط هر دو طرف و همچنین رویه رسیدگی در دادگاه بدوی را مجدداً ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیده است که حکم اولیه صادر شده توسط دادگاه بدوی (دادگاه نخستین) کاملاً صحیح و مطابق با قوانین و مقررات بوده است. این حکم به هیچ وجه به معنای رد شدن کامل اعتراض و یا عدم بررسی آن نیست، بلکه نتیجه یک بررسی دقیق و کارشناسی است که صحت حکم بدوی را تأیید می کند.

نتیجه فوری و مهم این تأیید، قطعی شدن رای اولیه است. این بدان معناست که دیگر امکان اعتراض عادی به این حکم وجود ندارد و حکم دادگاه بدوی، که اکنون توسط دادگاه تجدیدنظر تایید شده، لازم الاجرا می گردد. طرف ذینفع می تواند با مراجعه به واحد اجرای احکام، درخواست اجرای آن را مطرح نماید. لازم به ذکر است که گاهی اوقات ممکن است عبارت «ضمن رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می نماید» در متن دادنامه مشاهده شود. این عبارت نیز معنای مشابهی دارد و به این نکته اشاره می کند که درخواست تجدیدنظر به دلیل عدم وجود دلایل کافی برای تغییر رای، رد شده و در نتیجه، رای اولیه تأیید و قطعی شده است.

مفاهیم بنیادی: تجدیدنظرخواهی، دادگاه تجدیدنظر و رای بدوی

درک کامل عبارت دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید می کند مستلزم آشنایی با سه مفهوم بنیادی در نظام قضایی ایران است: تجدیدنظرخواهی، دادگاه تجدیدنظر و رای بدوی. این مفاهیم ستون های اصلی فرآیند دادرسی پس از صدور حکم اولیه را تشکیل می دهند و شناخت آن ها برای هر فردی که درگیر پرونده ای قضایی است، ضروری است.

تجدیدنظرخواهی چیست؟

تجدیدنظرخواهی یک حق قانونی است که قانون گذار برای طرفین دعوا در نظر گرفته است. هدف اصلی از تجدیدنظرخواهی، فراهم آوردن فرصتی دوباره برای بازنگری و بررسی مجدد یک حکم یا قرار صادره از دادگاه بدوی (نخستین) است. این فرآیند به افرادی که از رای دادگاه اولیه ناراضی هستند، اجازه می دهد تا اعتراض خود را نسبت به آن رای در یک مرجع بالاتر قضایی مطرح کنند. تجدیدنظرخواهی به منظور اطمینان از اجرای صحیح عدالت، جلوگیری از اشتباهات قضایی و تضمین حقوق طرفین دعوا پیش بینی شده است. این حق در ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی و مواد مشابه در قانون آیین دادرسی کیفری تصریح شده است و به عنوان یکی از مهم ترین راه های عادی اعتراض به آراء، نقش حیاتی در تکمیل فرایند دادرسی ایفا می کند.

دادگاه تجدیدنظر چیست و چه جایگاهی دارد؟

دادگاه تجدیدنظر، یک مرجع قضایی بالاتر از دادگاه های بدوی (دادگاه های عمومی و انقلاب) است که وظیفه اصلی آن رسیدگی مجدد به پرونده هایی است که رای بدوی آن ها مورد اعتراض قرار گرفته است. این دادگاه وظیفه نظارت بر صحت و سقم آرای صادره از دادگاه های نخستین را بر عهده دارد. در دادگاه تجدیدنظر، پرونده نه تنها از نظر شکلی، بلکه از جنبه ماهوی نیز مورد بررسی قرار می گیرد. به این معنا که دادرسان دادگاه تجدیدنظر می توانند مجدداً دلایل، مستندات، شهادت شهود و حتی تحقیقات محلی را بازبینی کرده و در صورت لزوم، دستور تکمیل تحقیقات را صادر کنند. جایگاه دادگاه تجدیدنظر در سلسله مراتب قضایی به گونه ای است که رای این دادگاه در بسیاری از موارد به عنوان رای نهایی و قطعی شناخته می شود.

دادگاه بدوی و رای بدوی

دادگاه بدوی به دادگاه نخستین یا اولیه اطلاق می شود که برای اولین بار به یک پرونده رسیدگی کرده و در مورد آن رای صادر می کند. این دادگاه می تواند دادگاه عمومی حقوقی، دادگاه عمومی کیفری، دادگاه انقلاب و یا دادگاه خانواده باشد. «رای بدوی» یا «دادنامه بدوی» همان حکمی است که در نتیجه رسیدگی این دادگاه صادر می شود. این رای ممکن است شامل محکومیت، برائت، رد دعوا یا هر تصمیم قضایی دیگری باشد. «دادنامه تجدید نظر خواسته» دقیقاً به همین رای بدوی اشاره دارد؛ یعنی رایی که توسط یکی از طرفین دعوا مورد اعتراض قرار گرفته و اکنون دادگاه تجدیدنظر مسئول بررسی آن است. رای بدوی تا زمانی که در مهلت قانونی مورد تجدیدنظرخواهی قرار گیرد و یا پس از بررسی در دادگاه تجدیدنظر تأیید شود، قطعی تلقی نمی شود.

نقش های کلیدی در فرآیند تجدیدنظرخواهی

فرآیند تجدیدنظرخواهی مانند یک صحنه نمایش حقوقی است که در آن دو بازیگر اصلی نقش آفرینی می کنند: تجدیدنظرخواه و تجدیدنظرخوانده. درک دقیق نقش هر یک از این افراد برای پیگیری صحیح پرونده و فهم نتایج آن ضروری است.

تجدیدنظرخواه: چه کسی اعتراض می کند؟

تجدیدنظرخواه به شخصی گفته می شود که حکم دادگاه بدوی (رای اولیه) به ضرر او صادر شده و یا او آن حکم را به هر دلیلی ناعادلانه، غیرقانونی یا اشتباه می داند. این شخص با ثبت دادخواست تجدیدنظر، به حکم اولیه اعتراض می کند و از دادگاه تجدیدنظر می خواهد تا مجدداً پرونده را بررسی کرده و حکم صادره را نقض، اصلاح یا ابطال نماید. تجدیدنظرخواه ممکن است خواهان یا خوانده پرونده در مرحله بدوی باشد که اکنون جایگاه معترض را به خود گرفته است. هدف اصلی او از تجدیدنظرخواهی، تغییر رای بدوی به نفع خود و اعاده حقوقی است که به زعم او تضییع شده اند. این فرد مسئول ارائه دلایل و مستندات جدید یا تکرار و تقویت دلایل قبلی برای متقاعد کردن دادگاه تجدیدنظر است.

تجدیدنظرخوانده: طرف مقابل کیست؟

در مقابل تجدیدنظرخواه، تجدیدنظرخوانده قرار دارد. این شخص معمولاً همان طرف دعوا در مرحله بدوی است که رای دادگاه اولیه به نفع او صادر شده است. زمانی که تجدیدنظرخواه دادخواست اعتراض خود را ثبت می کند، تجدیدنظرخوانده به عنوان طرف مقابل، فرصت می یابد تا از رای بدوی دفاع کرده و دلایل صحت آن را به دادگاه تجدیدنظر ارائه دهد. نقش تجدیدنظرخوانده دفاعی است و او تلاش می کند تا دادگاه تجدیدنظر را متقاعد کند که رای اولیه صحیح و قانونی بوده و نیازی به نقض یا اصلاح آن نیست. تجدیدنظرخوانده نیز می تواند لوایح دفاعیه ارائه دهد، مستندات خود را تکمیل کند و در جلسات دادگاه حضور یابد تا از موقعیت خود دفاع نماید.

تمایز و جایگاه این دو در دادگاه تجدیدنظر

تمایز بین تجدیدنظرخواه و تجدیدنظرخوانده در فرآیند تجدیدنظرخواهی بسیار مهم است و جایگاه حقوقی هر یک را مشخص می کند. تجدیدنظرخواه نقش فعال و معترض را دارد، در حالی که تجدیدنظرخوانده در موقعیت مدافع رای بدوی قرار می گیرد. در برخی موارد پیچیده، ممکن است یک شخص همزمان در بخشی از پرونده تجدیدنظرخواه و در بخش دیگری تجدیدنظرخوانده محسوب شود، مثلاً اگر هر دو طرف به بخش های مختلف یک رای بدوی اعتراض کرده باشند. این تمایز در تعیین مسئولیت ارائه ادله، پاسخگویی به اعتراضات و پیگیری مراحل دادرسی نقش اساسی دارد و در نهایت بر نتیجه پرونده تأثیر می گذارد.

دلایل تایید دادنامه تجدید نظر خواسته توسط دادگاه تجدیدنظر

وقتی دادگاه تجدیدنظر، دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند، این تصمیم حاصل بررسی دقیق و موشکافانه پرونده است. دلایل مختلفی می تواند به این نتیجه منجر شود که همگی حول محور صحت و اتقان رای بدوی و عدم کفایت دلایل اعتراض تجدیدنظرخواه می چرخند.

۱. عدم کفایت دلایل اعتراض

اصلی ترین دلیل برای تایید رای بدوی توسط دادگاه تجدیدنظر، این است که تجدیدنظرخواه نتوانسته دلایل مستند، قانونی و قانع کننده ای برای نقض یا اصلاح رای دادگاه نخستین ارائه کند. در واقع، تجدیدنظرخواهی صرفاً ابراز نارضایتی از رای نیست، بلکه باید بر اساس جهات قانونی مشخصی صورت گیرد که در ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی به آن ها اشاره شده است. اگر تجدیدنظرخواه نتواند با ارائه اسناد، مدارک، شهادت شهود یا استدلالات حقوقی، اشتباه یا غیرقانونی بودن رای بدوی را به دادگاه تجدیدنظر اثبات کند، دادگاه چاره ای جز تأیید رای اولیه نخواهد داشت.

۲. صحت و اتقان رای بدوی

دلیل دیگر، این است که دادگاه تجدیدنظر پس از بررسی کامل، رای دادگاه بدوی را از تمامی جنبه ها (شکلی و ماهوی) کاملاً صحیح، مستدل و منطبق با قوانین و ادله موجود در پرونده تشخیص داده است. این امر شامل موارد زیر می شود:

• رعایت تشریفات دادرسی: اطمینان از اینکه دادگاه بدوی تمامی مراحل قانونی دادرسی، از جمله ابلاغ صحیح، تشکیل جلسات، و اخذ دفاعیات را به درستی رعایت کرده است.
• تفسیر صحیح قوانین: دادگاه تجدیدنظر ممکن است تشخیص دهد که دادگاه بدوی قوانین مربوطه را به درستی تفسیر و اعمال کرده است.
• استدلال کافی: رای بدوی دارای استدلال های محکم و منطقی بوده و بر پایه مستندات و ادله موجود در پرونده صادر شده است.
• عدم مغایرت با موازین شرعی و قانونی: رای بدوی با اصول شرعی، قوانین اساسی و سایر قوانین موضوعه مغایرت نداشته است.

۳. عدم کشف دلیل جدید مؤثر

در بسیاری از موارد، تجدیدنظرخواه امیدوار است با ارائه مدرک یا دلیل جدید، بتواند نظر دادگاه تجدیدنظر را تغییر دهد. اما اگر دلایل جدیدی که ارائه شده، به قدری مؤثر نباشند که بتوانند ماهیت پرونده را تغییر دهند و یا بر اساس قوانین، قابلیت پذیرش به عنوان دلیل جدید مؤثر را نداشته باشند، دادگاه تجدیدنظر به همان دلایل و مستندات قبلی اکتفا کرده و رای بدوی را تأیید می کند.

۴. تغییر نکردن اوضاع و احوال

گاه ممکن است تجدیدنظرخواه به تغییر اوضاع و احوال پس از صدور رای بدوی استناد کند. اما اگر این تغییرات به قدری اساسی نباشند که بتوانند بر ماهیت دعوا و صدور حکم تأثیر بگذارند، یا دادگاه تجدیدنظر تشخیص دهد که این تغییرات ربطی به ماهیت اصلی پرونده ندارند، دلیلی برای نقض رای اولیه نخواهد دید.

تایید دادنامه تجدید نظر خواسته، مهر تأییدی بر صحت و اتقان حکم اولیه است که پس از بررسی دقیق و همه جانبه پرونده در دادگاه عالی تر صادر می شود.

پیامدها و آثار حقوقی تایید دادنامه تجدید نظر خواسته

تایید دادنامه تجدید نظر خواسته توسط دادگاه تجدیدنظر، نقطه عطفی مهم در سرنوشت یک پرونده قضایی است و پیامدهای حقوقی متعددی را در پی دارد. این پیامدها مستقیماً بر حقوق و تکالیف طرفین دعوا تأثیر می گذارند و باید به دقت مورد توجه قرار گیرند.

۱. قطعی شدن رأی

مهمترین پیامد تایید دادنامه بدوی، قطعی شدن حکم است. این بدان معناست که از این لحظه به بعد، رای صادره دیگر قابل اعتراض با طرق عادی اعتراض (مانند تجدیدنظرخواهی مجدد) نخواهد بود. قطعیت یافتن رای، به آن اعتبار و استحکام حقوقی می بخشد و مسیر رسیدگی در مرجع تجدیدنظر را به پایان می رساند. این مرحله، به نوعی مهر تأییدی بر صحت عملکرد دادگاه بدوی می زند و دیگر طرفین نمی توانند با استناد به همان دلایل و در همان مرجع، مجدداً به آن اعتراض کنند.

۲. لازم الاجرا شدن حکم

پس از قطعی شدن رای، حکم اولیه قابلیت اجرا پیدا می کند. این بدان معناست که طرف ذینفع (کسی که رای به نفع او صادر شده است)، می تواند با مراجعه به واحد اجرای احکام دادگستری، درخواست صدور اجراییه و اجرای حکم را مطرح کند. اجرای حکم می تواند شامل مواردی مانند دریافت وجه، تحویل مال، تخلیه ملک، یا هر اقدام دیگری باشد که در دادنامه اصلی قید شده است. در صورت تأیید رای بدوی، هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد، مگر اینکه طرف مقابل طرق فوق العاده اعتراض را پیگیری کند که در ادامه به آن می پردازیم.

۳. پایان مرحله تجدیدنظرخواهی

تایید دادنامه تجدید نظر خواسته به منزله پایان یافتن فرآیند رسیدگی در مرحله تجدیدنظر است. با صدور این حکم، دادگاه تجدیدنظر پرونده را مختومه اعلام کرده و آن را برای اقدامات اجرایی به دادگاه بدوی ارسال می کند. این امر به معنای آن است که پرونده از حیث اعتراضات عادی بسته شده و دیگر نمی توان انتظار داشت که در این مرحله تغییر دیگری در آن صورت گیرد.

۴. محدودیت های اعتراض بعدی (طرق فوق العاده اعتراض)

با وجود قطعی شدن رای در مرحله تجدیدنظر، در موارد بسیار استثنایی و خاص، قانون طرق فوق العاده اعتراض را پیش بینی کرده است. این طرق شامل موارد زیر می شوند:

• فرجام خواهی: در برخی دعاوی خاص و در شرایطی که قانون تعیین کرده است، امکان فرجام خواهی در دیوان عالی کشور وجود دارد. دیوان عالی کشور به ماهیت دعوا رسیدگی نمی کند، بلکه صرفاً از جهت رعایت موازین شرعی و قانونی توسط دادگاه تجدیدنظر، رای را بررسی می کند.
• اعاده دادرسی: در صورتی که پس از صدور حکم قطعی، دلایل یا مستندات جدید و بسیار مهمی کشف شود که در زمان رسیدگی وجود نداشته اند و می توانستند نتیجه پرونده را به کلی تغییر دهند، ممکن است امکان اعاده دادرسی وجود داشته باشد. این راه نیز شرایط بسیار سختگیرانه ای دارد.

مهم است که تأکید شود این طرق، استثنائی هستند و هر پرونده ای قابلیت طرح آن ها را ندارد. در اکثر موارد، تایید دادنامه تجدید نظر خواسته به منزله پایان قطعی رسیدگی به پرونده تلقی می شود.

مقایسه: نتایج دیگر دادگاه تجدیدنظر (برای درک جامع)

برای درک کامل معنای تایید دادنامه تجدید نظر خواسته، لازم است با سایر نتایج احتمالی رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر نیز آشنا شویم. دادگاه تجدیدنظر تنها به تأیید رای بدوی نمی پردازد، بلکه ممکن است تصمیمات دیگری نیز اتخاذ کند که هر یک آثار حقوقی متفاوتی دارند.

نقض رأی تجدید نظر خواسته

نقض رای به معنای آن است که دادگاه تجدیدنظر، اعتراض تجدیدنظرخواه را وارد دانسته و تشخیص می دهد که رای صادره از دادگاه بدوی دارای اشکالات ماهوی یا شکلی بوده و صحیح نیست. در این صورت، دادگاه تجدیدنظر رای بدوی را باطل اعلام می کند. نقض رای خود می تواند به چند شکل صورت گیرد:

• نقض کلی: در این حالت، دادگاه تجدیدنظر تمامی رای بدوی را باطل می کند. سپس ممکن است پرونده را برای رسیدگی مجدد به همان شعبه صادرکننده رای بدوی یا شعبه ای دیگر ارجاع دهد، یا خود اقدام به صدور رای جدیدی نماید. اگر دادگاه تجدیدنظر خود رای جدیدی صادر کند، این رای جایگزین رای بدوی شده و قطعی است.
• نقض جزئی: گاهی اوقات دادگاه تجدیدنظر تنها بخشی از رای بدوی را نقض می کند و سایر قسمت های آن را تأیید می نماید. در این صورت، فقط همان بخش مورد اعتراض و اشکال دار باطل شده و دادگاه تجدیدنظر برای آن قسمت رای جدید صادر می کند یا به دادگاه بدوی ارجاع می دهد.

نقض رای بدوی نشان دهنده این است که دادگاه تجدیدنظر دلایل و مستندات تجدیدنظرخواه را قانع کننده یافته و اشتباه یا نقص در رای اولیه را تأیید کرده است. این نتیجه برای تجدیدنظرخواه بسیار مطلوب است، زیرا به او فرصتی برای رسیدن به خواسته خود می دهد.

اصلاح رأی تجدید نظر خواسته

اصلاح رای بدوی حالتی بین تأیید و نقض کلی است. در این شرایط، دادگاه تجدیدنظر بخش هایی از رای بدوی را صحیح می داند، اما تشخیص می دهد که در قسمت های جزئی یا فرعی آن نیاز به تغییر و اصلاح وجود دارد. این تغییرات معمولاً شامل اصلاح اشتباهات محاسباتی، ایرادات نگارشی، یا تغییرات کوچکی در مفاد حکم است که به ماهیت اصلی دعوا خدشه ای وارد نمی کند. به عبارت دیگر، دادگاه تجدیدنظر بدون اینکه رای را به کلی نقض کند، تنها در برخی جزئیات آن تغییر ایجاد می کند و سپس رای اصلاح شده را تأیید می نماید. رای اصلاح شده نیز پس از صدور، قطعی و لازم الاجرا خواهد بود. این نتیجه نیز می تواند برای تجدیدنظرخواه تا حدی مطلوب باشد، زیرا به خواسته های او در بخش هایی از پرونده رسیدگی شده است، بدون آنکه نیاز به نقض کامل و رسیدگی مجدد طولانی مدت باشد.

سوالات متداول (FAQs)

اگر دادنامه تجدید نظر خواسته تایید شود، آیا باز هم راهی برای اعتراض دارم؟

بله، در موارد بسیار استثنایی و خاص، امکان اعتراض از طریق طرق فوق العاده مانند فرجام خواهی در دیوان عالی کشور یا اعاده دادرسی وجود دارد. این مسیرها شرایط بسیار سخت گیرانه ای دارند و فقط در موارد مشخصی که قانون تعیین کرده است، قابل پیگیری هستند. این اعتراضات به ماهیت پرونده نمی پردازند، بلکه به بررسی رعایت موازین قانونی و شرعی توسط دادگاه صادرکننده رای قطعی می پردازند یا بر مبنای کشف دلایل جدید بسیار مهم هستند.

ضمن رد تجدید نظرخواهی، دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می نماید یعنی چه؟

این جمله به طور کاملاً صریح بیانگر این است که درخواست تجدیدنظر شما از سوی دادگاه تجدیدنظر رد شده و دادگاه هیچ یک از دلایل اعتراض شما را برای نقض یا اصلاح رای بدوی کافی ندانسته است. در نتیجه، حکم اولیه صادر شده توسط دادگاه بدوی تأیید و قطعی شده و به مرحله اجرا خواهد رسید. این عبارت در عمل همان معنای تایید دادنامه تجدید نظر خواسته را دارد و تاکید بیشتری بر عدم پذیرش اعتراض دارد.

مهلت قانونی برای تجدیدنظرخواهی چقدر است؟ و در صورت تایید حکم، از چه زمانی شروع به اجرا می شود؟

مهلت قانونی برای تجدیدنظرخواهی در ایران، برای اشخاص مقیم ایران ۲۰ روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۲ ماه از تاریخ ابلاغ رای است. در صورت تایید حکم توسط دادگاه تجدیدنظر و قطعی شدن آن، اجرای حکم معمولاً پس از صدور برگ اجرایی توسط واحد اجرای احکام آغاز می شود. این فرآیند ممکن است چند روز یا چند هفته پس از صدور رای قطعی طول بکشد.

نقش وکیل در مرحله تجدیدنظرخواهی چقدر اهمیت دارد؟

حضور وکیل متخصص در مرحله تجدیدنظرخواهی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. وکیل با تسلط بر قوانین و رویه های قضایی، می تواند لوایح مستدل و موثری ارائه دهد، ایرادات شکلی و ماهوی رای بدوی را به درستی شناسایی و به دادگاه تجدیدنظر ارائه کند، و شانس موفقیت در تجدیدنظرخواهی را به طور چشمگیری افزایش دهد. تنظیم صحیح دادخواست تجدیدنظر، ارائه دلایل متقن و حضور فعال در جلسات دادرسی نیازمند دانش و تجربه حقوقی است.

آیا هزینه های دادرسی در صورت تایید دادنامه بر عهده تجدیدنظرخواه است؟

بله، اصولاً در صورتی که دادگاه تجدیدنظر، دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید کرده و اعتراض تجدیدنظرخواه را رد نماید، هزینه های دادرسی مرحله تجدیدنظر و حق الوکاله وکیل طرف مقابل (تجدیدنظرخوانده) در صورت مطالبه و وجود وکیل، بر عهده تجدیدنظرخواه خواهد بود. این قاعده به منظور جلوگیری از طرح دعاوی بی پایه و اساس در مراحل تجدیدنظر پیش بینی شده است.

نتیجه گیری

درک عبارت «دادنامه تجدید نظر خواسته را تایید می کند» برای هر فردی که درگیر پرونده ای حقوقی است، حیاتی است. این اصطلاح به سادگی به این معناست که دادگاه تجدیدنظر پس از بررسی دقیق اعتراضات، حکم صادر شده از دادگاه بدوی را صحیح دانسته و آن را بدون تغییر قطعی و لازم الاجرا می نماید. با این حکم، مسیر عادی اعتراض به پایان می رسد و رای اولیه آماده اجرا خواهد بود. شناخت دقیق مفاهیم تجدیدنظرخواهی، نقش طرفین و پیامدهای این حکم، به شما کمک می کند تا با آگاهی کامل از وضعیت حقوقی خود، تصمیمات درستی اتخاذ نمایید. در هر مرحله از دادرسی، به ویژه در مراحل پیچیده ای چون تجدیدنظرخواهی، مشورت با یک وکیل متخصص می تواند تفاوت چشمگیری در نتیجه پرونده شما ایجاد کند. برای دریافت مشاوره حقوقی تخصصی در خصوص پرونده خود، همواره با کارشناسان حقوقی و وکلای پایه یک دادگستری مشورت کنید تا از حقوق خود به بهترین شکل ممکن دفاع نمایید.